Każdy, kto wybierze, bez względu na to, jak mało miejsca ma w domu, może stworzyć swój własny ogródek leczniczy, czy to w swoim ogródku, na podwórku, na tarasie, czy nawet na balkonie. Nasi przodkowie, szczególnie w środowiskach wiejskich, uprawiali pewne rośliny, z których uzyskali podstawowe środki zaradcze, aby zmierzyć się z niektórymi problemami zdrowotnymi.
Kontynuacja tej tradycji nie tylko zapewnia proste i naturalne środki lecznicze, ale także wzbogaca doświadczenie, które relaksuje, uczy uwagi i zachęca do kontaktu z naturą.
Czy to rośliny drzewiaste (takie jak liść laurowy, tymianek, rozmaryn lub szałwia) lub ziołowe (mięta, pokrzywa lub oregano), różnorodność gatunków leczniczych, które mogą być uprawiane, jest bardzo szeroka. I niekoniecznie muszą wyglądać surowo jak pokrzywa czy cebula. Oto 6 z nich, które są piękne i nie wymagają szczególnej troski.
1. ECHINACEA, WIELKI BODZIEC DLA OBRONY.
Ta północnoamerykańska roślina (Echinacea purpurea) kwitnie latem i do połowy jesieni. Latem zbierane są duże, kolorowe kwiaty, a jesienią korzeń. Powinien być sadzony w pełnym słońcu lub częściowym słońcu, na rabacie kwiatowej lub w ogrodzie i jest idealny do dekoracji tarasów i tarasów. Nie wymaga zbyt wiele uwagi.
Właściwości: antyseptyczny, antyalergiczny, przeciwwirusowy, przeciwzapalny.
Wskazania: ponieważ jest to doskonały sposób na wzmocnienie reakcji immunologicznej, zaleca się zapobieganie lub poprawę infekcji układu oddechowego, takich jak grypa, przeziębienia, zapalenie gardła, zapalenie krtani i zatok, a także zwalczanie alergicznych dostępów za pomocą nieżytu nosa i spojówek. Zewnętrznie działa bardzo skutecznie przeciwzapalnie na rany, oparzenia, stany zapalne naskórka oraz stany zapalne jamy ustnej i oczu.
Jak jest stosowany: wlew związany z innymi roślinami, które uzupełniają jego działanie lub w syropie. Napar stosuje się zewnętrznie w masażach, kąpielach, krople do oczu i płynach do płukania jamy ustnej.
Środki ostrożności: Unikać doustnie podczas ciąży i karmienia piersią oraz w przypadku uszkodzenia wątroby.